Η ομάδα μας είδε την ταινία PROOF (2003) των J.Madden και J.D.Stern.

Σε γενικές γραμμές μάς άρεσε – σε άλλους περισσότερο και σε άλλους λιγότερο. Κατά κοινή ομολογία ωστόσο είναι μια ταινία που ενδιαφέρει όσους ασχολούνται με τα μαθηματικά και την τέχνη. Η Ελεάννα συνέταξε την προσωπική της κριτική για την ταινία.

Η ταινία Proof είναι μια ταινία με μαθηματικό περιεχόμενο. Μια κοπέλα, η Κάθριν (Gwyneth Paltrow) χάνει τον πατέρα της Ρόμπερτ (Anthony Hopkins) που ήταν επιφανής μαθηματικός και είχε τρελαθεί από τα 23 του χρόνια. Ο πατέρας έπασχε από χρόνια κατάθλιψη και είχε χάσει τα λογικά του εξαιτίας της υπερβολικής και ακατάπαυστης ενασχόλησης με ένα άλυτο μαθηματικό πρόβλημα (σαν να είχε «πυρακτωθεί» ο εγκέφαλός του!). Ο θάνατός του συμπίπτει με τα γενέθλια της κοπέλας, η οποία εκδηλώνει συμπτώματα κατάθλιψης, επιβαρυμένη καθώς είναι από την κληρονομικότητα. Η Κάθριν, λίγο πριν το τέλος του, θυμάται αναδρομικά όλη τη ζωή του πατέρα της. Θυμάται ένα φωτεινό διάλειμμα της αρρώστιας του, όταν ο Ρόμπερτ ένιωσε πως η «μηχανή» του (όπως έλεγε το μυαλό του) είχε αρχίσει να ξαναδουλεύει και γι’ αυτό είχε ξαναριχτεί με ενθουσιασμό στη λύση του προβλήματος που τον ταλάνιζε από τα νιάτα του.

Όπως αποδεικνύεται όμως στην πορεία της πλοκής, τη λύση δεν κατάφερε να τη βρει ο πατέρας, αλλά η κόρη, η οποία ερωτεύεται ένα μαθητή του πατέρα της (τον Hal υποδύεται ο Jake Gylenhaal) όταν αυτός ερευνά και ανακαλύπτει τα τετράδια με τις λύσεις. Αρνητικό ρόλο παίζει η αδελφή της η Κλαιρ, που θεωρεί την Κάθριν τρελή και θέλει να την κλείσει σε κάποιο ίδρυμα στη Ν.Υ.

Γενική Εικόνα: Η γενική εικόνα της ταινίας είναι θετική. Η πλοκή και το περιεχόμενο είναι ασυνήθιστα, όμως δεν ξέρω κατά πόσο είναι ρεαλιστική η εικόνα που δίνεται για την αρρώστια (τρέλα) που «χτυπά» τους μαθηματικούς όταν δουλεύουν πυρετωδώς σε μεγάλα προβλήματα……

Ιδιαίτερα, το ωραίο της ταινίας είναι το αισιόδοξο τέλος της και η ελευθερία που αποκτά ο θεατής να σκεφτεί κι αυτός για το απώτερο μέλλον των πρωταγωνιστών της ταινίας. Κατά τη γνώμη μου, το άσχημο της ταινίας είναι πως τη λύση δεν την βρήκε ο πατέρας, αλλά η κόρη. Αυτό γιατί, αν ο πατέρας έλυνε το πρόβλημα, θα αισθανόμουν πως θα έπαιρνε μια δικαίωση από τη ζωή και την επιστήμη του, κάτι που σίγουρα το άξιζε! Νομίζω πως έτσι η υπόθεση θα ήταν πιο ξεχωριστή! Η ταινία, συνολικά, ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα, διότι φωτίζει διάφορες πλευρές και αντίθετους χαρακτήρες (πχ. δύο αδερφές) και ανοίγει σημαντικά θέματα συζήτησης για μια ομάδα όπως η δική μας..

Τελική γνώμη: ***

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
***** πολύ καλή
**** αρκετά καλή
*** ενδιαφέρουσα
** μέτρια
* κακή